De Graafse akker en de zorg voor onze aarde.

 

 

Als je goed voor onze aarde zorgt, zorgt de aarde goed voor ons.

Het bewijs daarvoor is De Graafse akker. Een groene oase van 11.000 m2 in een versteende wijk, in Den Bosch oost. De plek is meer dan dat, het heeft een belangrijke sociale functie voor de buurt en ligt tussen de Van Broeckhovenlaan en de Graafseweg.

Vrijwilligers vinden voldoening in het werken op deze mooie, bijzondere plek. Het is ook een leerzame plek voor kinderen. Het initiatief tot de Graafse akker ging in 2013 van start.

Vertrouwde plek

Voor mij is het een vertrouwde plek. Als kind, geboren in 1952 woonde ik er tegenover. Vanaf onze straat was er een weiland tot aan Coudewater. Er stonden wel huizen langs de Graafseweg en in Hintham, maar verder was het een en al groen in ‘de wei.’ Wij speelde er verstoppertje, tikkertje, Ivan hoe, na een kindertelevisie serie. We plukten er bloemen.

Er stond een houten gebouwtje in onze straat, dat was onze basisschool.

Achter de school was ‘de wei’ wat lager, waardoor het in de winter onder water liep en we er konden schaatsen. Geen grote baan hoor, maar wel leuk voor kinderen om te leren schaatsen.

Samen met een vriendinnetje ging ik na een nacht vorst bij de plas kijken of er al ijs lag. We hadden laarzen aan zodat we geen natte voeten zouden krijgen. En ja, er lag ijs. Ik stapte er op en viel languit in het koude water. Bij mijn vriendin heb ik mijn kleren bij de kachel gedroogd ondertussen zat gewikkeld in een deken. Tja, Ria ga nooit over een nacht ijs.

Het eerste gebouw wat in ‘de wei’ werd gebouwd was een nieuwe stenen basisschool: de katholieke Margaretha Maria school. Deze werd wat verder weg in ‘de wei’ gebouwd zodat we door ‘de wei’ naar huis liepen en er vanzelf een pad naar huis ontstond.

We gingen een keer appeltjes jatten uit een tuin die grensde aan het grasveld. Ik werd daarbij in mijn knie gebeten door een hond. God straft meteen Ria.

Bouwen, bouwen, bouwen.

Later werd het gebied meer bebouwd. Er kwam een winkelcentrum en een buurthuis, De Patio dat geopend werd in 1969. De wijk oost ontstond aan de van Broekhovenlaan en straten in zuidelijke richting tot aan rivier de Aa.

Tachtiger en negentiger jaren

Later werd de katholieke school een openbare, De Plataan. Daar gingen mijn kinderen in de tachtiger- en negentigerjaren naar toe. In die tijd dacht ik vaak aan het stukje wei daarachter. Is het er nog? Spelen daar wel eens kinderen en kun je er nog schaatsen in de winter? In die tijd ben ik er nooit geweest, ik wist niet hoe ik er moest komen en ik had andere dingen aan mijn hoofd. Mijn kinderen, werk. 

Ik hoor nu van mijn kinderen dat er door De Plataan sportdagen werden gehouden. Mijn zoon en dochter speelde er ook na school heel veel. Achteraan was een plasje en daar stond een treurwilg waaraan ze boven het water konden zwieren. Ze bouwden er ook hutten.

‘Was best een mooie hut,’ zegt mijn zoon nu. Ha ha hij is drieënveertig.

Zelfs vonden ze er een stapel paspoorten die keurig naar de politie werden gebracht.

De wei wordt akker

Buurthuis De Patio leidde een kwijnend bestaan totdat het leeg kwam te staan in 2005 en werd gekraakt. De groep bewoners begon later een groentetuin in ‘onze wei’ en dat is nu de Graafse akker. De Graafse akker is inmiddels aangesloten bij Transfarmers en heeft nu een deel van het gebied aangekocht. Er is nog een deel te gaan voor de aankoop en dan is dit mooie stukje aarde helemaal van de Graafse akker en dus van de buurt. Een openluchtbuurthuis vol leven. Als lid van Extintcion Rebellion Den Bosch draag ik graag mijn steentje bij om evenementen te organiseren voor dit prachtige doel. Voor meer informatie kijk op degraafseakker.nl

Als je dit mooie stukje aarde je lief is, kom eens langs. En/of doneer op

Rekeningnummer NL44 TRIO 01985 443 75 t.n.v. Stichting Transfarmers.

Reacties

Populaire posts van deze blog