Ria schrijft

Ouderen moeten goed drinken Als zelfstandige werd ik ook wel eens gevraagd door familie van bewoners van een verpleeghuis, om persoonlijke aandacht te geven aan hun vader of moeder. Zo kwam ik bij mevrouw de Vries. Op een middag kom ik de huiskamer in gelopen, ze lacht als ze me ziet en staat meteen op. Mevrouw wil graag naar buiten voor een wandeling, het is een vaste gewoonte geworden twee keer in de week. Een verzorgende zegt: ‘Mevrouw heeft een kuurtje dus ze moet goed drinken. Wil je misschien met haar een kopje thee gaan drinken?’ Ik bevestig dat en we gaan naar buiten. Als we weer in het restaurant van het verpleeghuis komen nemen we, zoals gewoonlijk een kopje thee. Ik neem er een krant bij, bekijk met mevrouw het streeknieuws en we babbelen over wat er zoal gebeurd is in de buurt. Als ik mijn thee op heb zie ik dat ze nog een half kopje heeft staan en ik zeg: ‘Wilt u die thee nog opdrinken?’ Dan sta ik op en leg de krant weer op de leestafel. Als ik me omdraai zie

Wat heeft het boek 'Verkapt' over palmolie bij mij teweeggebracht? Een jaar of twee geleden, ontmoette ik bij mijn schrijfgroep Janneke Bazelmans. Zij was bezig met een thriller, een eco thriller over palmolie. Ik begreep er niets van. Ze las regelmatig wat stukken voor en die vond ik erg goed. Gaandeweg vertelde ze meer over palmolie Door de productie van palmolie verdwijnt het regenwoud, dat is de kern van haar boodschap. De plaatselijke bevolking haalt voedsel en medicijnen uit het regenwoud. Het verdwijnen van het regenwoud wereldwijd heeft grote gevolgen voor de klimaatverandering. Maar ook voor de bevolking aldaar, mensen worden overgehaald hun grond, waar zij lokale producten verbouwen, te verkopen aan de palmolie industrie. Ze gaan dan zelf op de palmolieplantage werken en verdienen geen eerlijk loon. Vaak werken ze onbeschermd met bestrijdingsmiddelen met alle gevolgen van dien. Vaak worden ze zelfs van hun land verdreven door de palmolie industrie. Bovendi

Van debuut naar schrijflust. 'De stem van Lena,' geeft mij een stem in leesland. Wat voor weg legde ik daarvoor af? Het idee: schrijven over de oma die ik niet gekend heb, ze was voor de oorlog overleden. Ik was er ineens enthousiast over. Mijn moedersmoeder leek letterlijk en figuurlijk ver weg, wij woonden in Den Bosch, zij in Noord-Holland. Mijn moeder vertelde wel eens over haar en het gezin waar ze in opgroeide, het leek een stem uit een donker, ver verleden. Het leven daar in die tijd was heel anders. Ze leefde op het platteland, haar vader had een tuinderij in het Rijk der Duizend Eilanden. Mijn moeder had twee jurken, een voor de zondag en een voor door de week. En owee als iemand door de week een koekje durfde te nemen. De groenten die haar vader met een schuit kloetend van zijn eilandjes naar huis bracht werden met het hele gezin in de keuken uitgezocht. De 'goede groentes' gingen naar de veiling, de mindere aten ze zelf op. De koolresten die op het la