Ria schrijft

Doorzetten Zo, het zit er voorlopig over met de drukte en ik kan me weer wijden aan het redigeren van mijn streekroman die op 11 mei uitkomt. Dat valt niet mee in deze tijd van het jaar. Veel verjaardagen en de Sint in het land. Aangezien ik drie kleinkinderen heb ben ik met hen veel in de weer. Ik heb geen vaste oppasdagen, maar misschien pas ik in deze tijd meer op dan de 'structurele' oma's. Oppassen, vanwege een verhuizing en een verjaardag. Samen pepernoten bakken en kijken naar de intocht van de Sint. Heel gezellig en na afloop staat mijn huis op zijn kop. En dan mag ik naar het 'grote mensenfeest' van mijn oudste kleinzoon die zes wordt en dit maanden geleden al heeft aangekondigd. En dan mijn verjaardag nog, dan heb ik het spul hier weer over de vloer. Tussendoor nog even naar het ziekenhuis voor een onderzoek dat gelukkig mee valt. Nu weer vroeg op en aan de schrijftafel. Leestekens nakijken, lange zinnen korter maken, het  Nederlands verbet

Het begin Vandaag gaat het beginnen. Ik ga naar Hoorn, naar Godijn Publishing. 11 mei publiceren zij werk van 10 auteurs, met een wildcard voor een 11e, onder de noemer Boek 10. Vandaag is de aftrap en krijgen we te horen wat er moet gebeuren voor het zover is. Gelukkig is er een rechtstreekse trein van Den Bosch naar Hoorn en lekker lezend laat ik me er heen rijden. Aangekomen maakt een jonge man, krullend haar met baard de deur van de trein open en samen stappen we uit. Hij loopt voor mij uit. Die gaat vast ook naar Godijn, denk ik. Het is druilerig weer, echt weer om binnen te zitten en je over teksten te buigen en het daar met elkaar over te hebben. Op een zeker moment zie ik de jonge man niet meer. Is hij al verder vooruit? Hij is niet veel groter dan ik, maar liep wel harder. Of is hij ergens de hoek omgeslagen? Aangekomen bij het gebouw zie ik hem weer. 'He,' zegt hij, 'ik zag je bij de trein.' Ik beaam dat. Het is Wibo Kosters-Kalman. Anja Ma

Ik las: Een gouden gezin. Van Jolanda Zuydgeest Recensie titel: Een gouden gezin. Ondertitel: Hoe mantelzorg kapot maakt wat je lief is auteur; Jolanda Zuydgeest uitgave: paperback 232 pagina's uitgever Godijn publishing te Hoorn ISBN 978-94-92115-45-4 Wat goed dat er een boek wordt geschreven over mantelzorg. Allemaal krijgen we vroeg of laat te maken met het feit dat onze ouders zorgbehoeftig worden. Het boek heeft toegankelijke en prettige schrijfstijl. Deel 1 thuis Een gouden gezin vertelt het verhaal over een gezin met negen kinderen. Nadat de vader is overleden, raakt de moeder in een depressie. Geestelijk en lichamelijk verzwakt ze en de kinderen, vooral de dochters gaan meer en meer voor haar zorgen. Echter, moeder wijst die zorg af. Voor haar hoeft het leven niet meer en ze probeert zelfs een einde aan haar leven te maken. De dochters nemen later ook de zorg voor hun broer op zich die hartklachten blijkt te hebben. Deel 2 in verp