Ouderen moeten goed drinken

Als zelfstandige werd ik ook wel eens gevraagd door familie van bewoners van een verpleeghuis, om persoonlijke aandacht te geven aan hun vader of moeder. Zo kwam ik bij mevrouw de Vries.

Op een middag kom ik de huiskamer in gelopen, ze lacht als ze me ziet en staat meteen op. Mevrouw wil graag naar buiten voor een wandeling, het is een vaste gewoonte geworden twee keer in de week.

Een verzorgende zegt: ‘Mevrouw heeft een kuurtje dus ze moet goed drinken. Wil je misschien met haar een kopje thee gaan drinken?’ Ik bevestig dat en we gaan naar buiten. Als we weer in het restaurant van het verpleeghuis komen nemen we, zoals gewoonlijk een kopje thee. Ik neem er een krant bij, bekijk met mevrouw het streeknieuws en we babbelen over wat er zoal gebeurd is in de buurt.

Als ik mijn thee op heb zie ik dat ze nog een half kopje heeft staan en ik zeg: ‘Wilt u die thee nog opdrinken?’ Dan sta ik op en leg de krant weer op de leestafel. Als ik me omdraai zie ik dat ze de thee onder de tafel gooit. Ik schrik er van en denk: wat krijgen we nu. Gaat zij ook  rare dingen doen? Ik breng mevrouw weer terug naar de huiskamer.

De verzorgende vraag: heeft ze wat gedronken? Ik knik.

Dan realiseer ik me dat wij zorgverleners ouderen stimuleren om te drinken. Maar dat stimuleren doen we soms teveel. Als de zorgverleners en de voedingsassistent en de familie de hele dag zeggen: u moet goed drinken, wordt dat op den duur gezeur en dan gooi je de thee in een onbewaakt ogenblik onder de tafel. Groot gelijk.